Ik begrijp dit zinnetje niet, zegt de altijd ijverige B1-cursist als hij met zijn boek naar me toekomt. ‘Je moet goed op je houding letten.’ Hij kijkt me verwachtingsvol aan en even denk ik dat hij niet begrepen heeft wat het woord houding betekent. Eitje. Maar dat is het niet. ‘Mist hier niet 1 x ‘op’? Gaat het hier niet om het scheidbare werkwoord opletten?’ Ik kijk een beetje schaapachtig naar de zin, en dan dringt het tot me door. Ja, wat gek. Hoe red ik me hier nou weer uit? Een lucky guess dan maar. ‘Nee, het gaat hier niet om opletten, maar om het werkwoord letten!’ hoor ik mezelf zeggen. Goed gevonden, dat moet het wel zijn. ‘Nee!’ zegt hij bijna triomfantelijk, dat heb ik opgezocht, dat werkwoord bestaat niet!’. Zoals zo vaak zoek ik mijn heil bij http://www.woordenlijst.org (het Groene Boekje) en ja hoor, daar is het: het werkwoord letten. Gelukkig, ik heb me er goed uit gered. Denk ik. ‘Letten doe je ook altijd op iets, dat moet er altijd bij, zeg ik. Je let ergens op.’ Hij is niet tevreden. Maar wat betekent opletten dan? To pay attention, zeg ik (want onze lessen gaan vanuit het Engels). Aha. En wat betekent op je houding letten dan? Ai. Ook to pay attention, zeg ik. Geloof ik. Ja toch? De cursist trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Wat is dan het verschil, wanneer gebruik ik opletten en wanneer letten op’? Ik denk nu dat opletten hetzelfde is als to pay attention en letten op hetzelfde als to keep an eye on. Maar gaat dat altijd op? Ik let maar niet op zijn verbijsterde gezicht. Dit krijg je nou eenmaal met cursisten die in de les altijd goed opletten.